Summer Fashion Days
Sky Walk Summer Fashion Days
မွ
Talent & Model ရဲ႕ ပံုရိပ္မ်ား
မတင္မိုးလြင္ ႏွင့္ သူ၏ေမာ္ဒယ္မ်ား
Wai Myint Maw
Thursday, May 31, 2007
Sunday, May 27, 2007
Thank you to My Girl-Friend
ကြ်န္ေတာ္သာ ကမၻာဦးအစက လူသားဆိုရင္ ဓါတ္ပံုထဲက နာရီဟာ ကြ်န္ေတာ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ့ရဲ႕ဧ၀က ေပးတဲ့ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ပါ။ အင္း.....ေနာက္က်တတ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့အတြက္ ခ်စ္သူရဲ႕ သတိေပးလက္ေဆာင္ေပါ့ဗ်ာ...
For My Mother
"အေမ"
အို........အေမ
အေမသာလွ်င္ သားအတြက္ဆို
ထြန္းလငိးေတာက္ပ
ေနမင္းတမွ်ပါ အေမ
အို.......အေမ
အေမသာလွ်င္ သားအတြက္ဆို
ေအးျမၾကည္လင္
လမင္းအသြင္ပါ အေမ
အို........အေမ
အေမသာလွ်င္ သားအတြက္ဆို
ဘ၀တိုက္ပြဲမွာ ဓါးလွံကိုင္ဆြဲ
တိုက္ရဲသူပါ အေမ
အို.........အေမ
အေမ့သား ႀကီးျပင္းလို႔အခ်ိန္တန္
အရြယ္ေရာက္ျပန္ေတာ့
ကမ္းမျမင္တဲ့ ဘ၀ပင္လယ္ေၾကာ
မနစ္ေမွ်ာရေအာင္ လမ္းျပေရွ႕ေဆာင္
ဓူ၀ံၾကယ္ပါ အေမ
ထိုမွ်ႀကီးမား
အေမ့ေက်းဇူးမ်ားကို
ဆပ္ခြင့္ႀကံဳပါရေစဟု
ေတာင္းဆုျပဳပါရေစ..........အေမ
ကြ်န္ေတာ့ေမြးေန႔မွာ အေမ့အတြက္ အမွတ္တရ သားရဲ႕လက္ေဆာင္ပါ၊
written by-waimyintmaw
Tuesday, May 22, 2007
ဘဲအုပ္က တစ္ရာႏွစ္ရာ....
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဘြဲ႕၀တ္စံုထုတ္ဖို႔ ေက်ာင္း(အစိုးရနည္းပညာတကၠသိုလ္၊အိုးဘို)ကို လိုက္ခဲ့ပါဦးဆိုလို႔ လိုက္သြား၇င္း အမွတ္တရရိုက္ခဲ့တဲ့ပံုေတြပါ။ ခဏဆိုလို႔ လိုက္သြားပါတယ္ဗ်ာ မနက္ ၈:၀၀ နာရီတည္းက ၀တ္စုံထုတ္ဖို႔ေစာင့္လိုက္ရတာ ေန႔လည္ ၁:၀၀ ေလာက္မွၿပီးတယ္ဗ်ာ။ ေနပူပူမွာ ေခြ်းတလံုးလံုးနဲ႔တိုးေ၀ွ႔ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေရးရာက ၀န္ထမ္းေတြကိုၾကည့္ၿပီး "ဘဲအုပ္က တစ္ရာႏွစ္ရာ မေဗဒါက တစ္ပင္တည္း......" ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကိုေတာင္ သြားသတိရမိတယ္ဗ်ာ....။
Connection....Connection....!
မေန႔ကဗ်ာ Post အသစ္တင္မယ္ဟဲ့... ဆိုၿပီး အားႀကိဳးမာန္တက္နဲ႔ PAC ကို ေမာင္ေ၀ႀကီးတစ္ေယာက္ ခ်ီတက္လာခဲ့ပါတယ္၊ PAC ထဲကို ေရာက္ေတာ့လည္း ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ လြတ္တဲ့စက္တစ္လံုးမွာ ၀င္ထိုင္ ၿပီးေတာ့မွ တစ္ေန႔ကရိုက္လာတဲ့ဓါတ္ပံုေတြ Upload လုပ္မယ္ေပါ့...၊ဒါနဲ႔ပဲ Photobucket ကိုဖြင့္တာေပါ့၊ 8:00pm ကေနစၿပီးထိုင္လိုက္တာဗ်ာ 10:00pm ထိ site က တက္မလာလို႔ စိတ္ကသိကေအာက္ ျဖစ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ ပိုက္ဆံတစ္ေထာင္ ကုန္သြားတယ္ဗ်ာ....အင္း......Connection.....Connection..... !
Saturday, May 5, 2007
tag ဆိုလို႔ တက္လိုက္တာပါ...
ကိုေဇာ္မိုးေအာင္က tag ခိုင္းလို႔သာ တက္လိုက္ရတာ၊ မနည္းကို ျဖစ္ညွစ္ၿပီး တက္လိုက္ရတာဗ်ိဴ႕...
၁။ ကြ်န္ေတာ္က စပ္စပ္စုစု စူးစမ္းရတာကို ၀ါသနာပါတယ္ခင္ဗ်...၊ ငယ္ငယ္တုန္းက အိမ္ၿခံစည္းရိုးပင္ၾကားက ပ်ားအံုကို တုတ္နဲ႔သြားထိုးလို႔ ပ်ားလိုက္တုတ္တာ အိမ္ကိုပတ္ေျပးရတယ္ဗ်ိဳ႕၊ေနာက္ဆံုး မလြတ္တာနဲ႔ ျခင္ေထာင္ထဲ၀င္ေျပးခဲ့ရဖူးတယ္။
၂။ ကြ်န္ေတာ္ ၈-တန္းေက်ာင္းသားတုန္းက ဆရာမက စာေမးတာ မေျဖႏိုင္လို႔ အတန္းေရွ႕စတိတ္ေပၚတက္ၿပီး အရိုက္ခံတာ၊ ေၾကာက္ေနလို႔လားမသိဘူး ဆရာမက ၾကိမ္လံုးနဲ႔ ရြယ္ကာရွိေသးတယ္ ပုဆိုးကြ်တ္က်လို႔ အရွက္ကြဲခဲ့ဖူးတယ္ဗ်...။(ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ပုဆိုးကို ခ်က္ျပဳတ္ မ၀တ္ေတာ့ပါ။)
၃။ ကြ်န္ေတာ္က အလြန္ေမ့တတ္တာဗ်…၊ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ေမ့တတ္သလဲဆိုရင္ ကိုယ့္ရည္းစားနာမည္ကိုေတာင္ ေမ့ေနလို႔ ျပႆနာအၾကီးအက်ယ္တက္ခဲ့ဖူးတယ္။
၄။ ကြ်န္ေတာ္က ေတာ္ေတာ္အျပင္းထူတာဗ်...။စာက်က္တာေတာင္ စာအုပ္ကိုင္ရမွာျပင္းလို႔ စာအုပ္ကို ေခါင္းအုံုးေဘးမွာေထာင္ၿပီးမွ အိပ္ရာထဲမွာ ဇိမ္နဲ႔ စာက်က္တာ။
၅။ ေနာက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္က ေက်ာင္းတက္ရတာသိပ္ေပ်ာ္တာဗ်၊ တကၠသိုလ္တက္တာေတာင္ တစ္တန္းကို ႏွစ္ႏွစ္ႏွဳန္းနဲ႔ ေျခာက္ႏွစ္တက္ခဲ့တာဗ်...ဟဲဟဲ...ေက်ာင္းေပ်ာ္ၾကီးေပါ့..။
၆။ အားကစားကေတာ့ လံုး၀ကို ၀ါသနာ မပါတာဗ်...၊အားကစားဆိုတာ အားမွ ကစားရတာတဲ့၊ ကြ်န္ေတာကေတာ့ အားလည္း မကစားဘူး...ဟဲဟဲ...ပ်င္းတာကိုးဗ်...။
၇။ အႏုပညာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဂစ္တာတီးသင္ဖူးတယ္၊' f 'လက္ကြက္မကိုင္တတ္လို႔ ဂစ္တာမတီးတတ္ခဲ့ဘူးဗ်ာ…။
၈။ တစ္ေယာက္တည္း ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္တာ ကြ်န္ေတာ့္အက်င့္ဗ်။
၉။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ္နဲ႔သိပ္ၿပီးမရင္းႏွီးတဲ့သူဆိုရင္ စကားကို ေလးလံုးကြဲေအာင္မေျပာတတ္ဘူးဗ်...၊ အဲဒါေၾကာင့္နဲ႔တူတယ္ ကြ်န္ေတာ့မွာ အေပါင္းအသင္းသိပ္မရွိဘူး...။
၁၀။ ခ်ိန္းထားလွ်င္ ေနာက္က်တတ္တာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အစြဲၿမဲဆုံုးေသာ အက်င့္ပါ။ မယံုရင္ ကြ်န္ေတ့ာသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ကြ်န္ေတာ့ရည္းစားကို ေမးၾကည့္ပါ။
၁။ ကြ်န္ေတာ္က စပ္စပ္စုစု စူးစမ္းရတာကို ၀ါသနာပါတယ္ခင္ဗ်...၊ ငယ္ငယ္တုန္းက အိမ္ၿခံစည္းရိုးပင္ၾကားက ပ်ားအံုကို တုတ္နဲ႔သြားထိုးလို႔ ပ်ားလိုက္တုတ္တာ အိမ္ကိုပတ္ေျပးရတယ္ဗ်ိဳ႕၊ေနာက္ဆံုး မလြတ္တာနဲ႔ ျခင္ေထာင္ထဲ၀င္ေျပးခဲ့ရဖူးတယ္။
၂။ ကြ်န္ေတာ္ ၈-တန္းေက်ာင္းသားတုန္းက ဆရာမက စာေမးတာ မေျဖႏိုင္လို႔ အတန္းေရွ႕စတိတ္ေပၚတက္ၿပီး အရိုက္ခံတာ၊ ေၾကာက္ေနလို႔လားမသိဘူး ဆရာမက ၾကိမ္လံုးနဲ႔ ရြယ္ကာရွိေသးတယ္ ပုဆိုးကြ်တ္က်လို႔ အရွက္ကြဲခဲ့ဖူးတယ္ဗ်...။(ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ပုဆိုးကို ခ်က္ျပဳတ္ မ၀တ္ေတာ့ပါ။)
၃။ ကြ်န္ေတာ္က အလြန္ေမ့တတ္တာဗ်…၊ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ေမ့တတ္သလဲဆိုရင္ ကိုယ့္ရည္းစားနာမည္ကိုေတာင္ ေမ့ေနလို႔ ျပႆနာအၾကီးအက်ယ္တက္ခဲ့ဖူးတယ္။
၄။ ကြ်န္ေတာ္က ေတာ္ေတာ္အျပင္းထူတာဗ်...။စာက်က္တာေတာင္ စာအုပ္ကိုင္ရမွာျပင္းလို႔ စာအုပ္ကို ေခါင္းအုံုးေဘးမွာေထာင္ၿပီးမွ အိပ္ရာထဲမွာ ဇိမ္နဲ႔ စာက်က္တာ။
၅။ ေနာက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္က ေက်ာင္းတက္ရတာသိပ္ေပ်ာ္တာဗ်၊ တကၠသိုလ္တက္တာေတာင္ တစ္တန္းကို ႏွစ္ႏွစ္ႏွဳန္းနဲ႔ ေျခာက္ႏွစ္တက္ခဲ့တာဗ်...ဟဲဟဲ...ေက်ာင္းေပ်ာ္ၾကီးေပါ့..။
၆။ အားကစားကေတာ့ လံုး၀ကို ၀ါသနာ မပါတာဗ်...၊အားကစားဆိုတာ အားမွ ကစားရတာတဲ့၊ ကြ်န္ေတာကေတာ့ အားလည္း မကစားဘူး...ဟဲဟဲ...ပ်င္းတာကိုးဗ်...။
၇။ အႏုပညာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဂစ္တာတီးသင္ဖူးတယ္၊' f 'လက္ကြက္မကိုင္တတ္လို႔ ဂစ္တာမတီးတတ္ခဲ့ဘူးဗ်ာ…။
၈။ တစ္ေယာက္တည္း ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္တာ ကြ်န္ေတာ့္အက်င့္ဗ်။
၉။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ္နဲ႔သိပ္ၿပီးမရင္းႏွီးတဲ့သူဆိုရင္ စကားကို ေလးလံုးကြဲေအာင္မေျပာတတ္ဘူးဗ်...၊ အဲဒါေၾကာင့္နဲ႔တူတယ္ ကြ်န္ေတာ့မွာ အေပါင္းအသင္းသိပ္မရွိဘူး...။
၁၀။ ခ်ိန္းထားလွ်င္ ေနာက္က်တတ္တာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အစြဲၿမဲဆုံုးေသာ အက်င့္ပါ။ မယံုရင္ ကြ်န္ေတ့ာသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ကြ်န္ေတာ့ရည္းစားကို ေမးၾကည့္ပါ။
ၾကားဖူးနား၀ ဟာသမ်ား
ဒိြလိင္ေလေလာ
ကြန္ျပဴတာသည္ အထီးေလာ၊ အမေလာဟု လင္မယားႏွစ္ဦး ျငင္းခံုၾကသည္။
ေယာက္်ားျဖစ္သူက "ကြန္ျပဴတာဆိုတာ မိန္းမမွ မိန္းမအစစ္ကြ။ သူတို႔အတြက္ ဆက္စပ္ပစၥည္းေတြ ၀ယ္ေပးရတာကိုက လစာတစ္၀က္ေလာက္ ကုန္တယ္။ ဒါေလာက္ လုပ္ေပးတာေတာင္ အေသးဆံုးအျပစ္ကေလးကို တစ္ခ်ိန္မွာသံုးဖို႔ သူတို႔ရဲ႔ ေရရွည္မွတ္ဥာဏ္ထဲမွာ မွတ္ထားလိုက္ေသးတယ္"
"မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က အထီးမွ အထီးပါေတာ္။ သူတို႔ရဲ႕ ဂရုစိုက္မွဳကိုရဖို႔ရာ သူတို႔ကို 'အြန္' လုပ္ေပးရေသးတယ္။ အြန္ လုပ္ၿပီးတာနဲ႔ သူတို႔အေၾကာင္းကို ခ်က္ခ်င္း သိရေတာ့တာပဲ။ နည္းနည္းေလးသာ အခ်ိန္ေစာင့္ၿပီးမွ ၀ယ္လိုက္ရရင္ အမ်ားၾကီးပိုေကာင္းတဲ့ ေမာ္ဒယ္ကို ရႏိုင္တယ္ဆိုတာေလ"
ေရးရခက္ၾကီး
ခရစၥကို ေက်ာင္းက ကေလးေမြးစားျခင္းအေၾကာင္းစာစီစာကံုး ေရးခိုင္းလိုက္သည္။ သို႔ႏွင့္ သူက သူ႔မိဘမ်ားကို ေမးသည္။
"ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လိုေမြးလာတာလဲ"
သူ႔အေမက ေျဖသည္။
"ဒီလိုသားရဲ႕။ မင္းကို ငါတို႔ဆီ ငွက္ၾကီး၀န္ပိုက ယူလာေပးခဲ့တာ"
"အိုး... ဒါဆို အေဖနဲ႔အေမတို႔ ဘယ္လိုေမြးလာတာလဲ"
"ဘိုးဘိုးနဲ႔ဘြားဘြားက်ေတာ့ေရာ"
သူ႔အေမက ကုလားထိုင္တြင္ ဟိုဘက္သည္ဘက္လွည့္ရင္း ေျဖသည္။
"သူတို႔ကိုလည္း ငွက္ၾကီး၀န္ပိုပဲ ယူလာခဲ့တာကြဲ႕"
သို႔ျဖင့္ ခရစၥက သူ႔စာစီစာကံုးကို ဤသို႔ စဖြင့္သည္။
"ကြ်န္ေတာ္၏ မိသားစုသည္ မ်ိဳးဆက္သံုးဆက္တိုင္ေအာင္ သဘာ၀အတိုင္း ေမြးဖြားျခင္းမဟုတ္ခဲ့ၾက၍ ေရးျပရန္ အေတာ္ခက္ေနပါသည္"
အေယာင္မွားလိုက္ပံုက
တစ္ေန႔ ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းတစ္ဦးက သူေဆးခန္းသြားေန၍ ယေန႔အလုပ္မလာႏိုင္ေၾကာင္း ပိုင္ရွင္ထံအေရးေပၚခြင့္တိုင္သည္။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ နားႏွစ္ဖက္ကို ပတ္တီးစည္းၿပီး ရံုးတက္လာရာ ပိုင္ရွင္က...
ေဘာ့စ္။ ။ ေဟ့... မေန႔က ေမာင္ရင္ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။
၀န္ထမ္း။ ။ ဒီလိုပါဆရာ... မေန႔က ရံုးခ်ိန္နီးေနလို႔... မီးပူအေလာတၾကီးတိုက္ေနတုန္း ရုတ္တရက္ ဖုန္းက ေကာက္ကာငင္ကာျမည္လာတာ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေယာင္ၿပီး မီးပူကို ဖုန္းအမွတ္နဲ႔ နားရြက္ကို ကပ္လိုက္မိလို႔ဆရာ။
ေဘာ့စ္။ ။ ေၾသာ္... ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ... ဒါနဲ႔... ေနာက္နားတစ္ဖက္က်ေတာ့ေရာ... ဘယ္လိုျဖစ္သြားရတာလဲ။
၀န္ထမ္း။ ။ အဲဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း နားေလာင္သြားၿပီဟ... ဆရာ၀န္ေခၚမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ေဆးခန္းကို ဖုန္းဆက္ဖို႔ ဖုန္းေကာက္ကိုင္လိုက္တာ...။
ေဘာ့စ္။ ။ အဲဒီေတာ့...။
၀န္ထမ္း။ ။ အဲဒါလည္း ဖုန္းမဟုတ္ဘဲ မီးပူပဲျဖစ္သြားလို႔ပါဆရာ။
ကြန္ျပဴတာသည္ အထီးေလာ၊ အမေလာဟု လင္မယားႏွစ္ဦး ျငင္းခံုၾကသည္။
ေယာက္်ားျဖစ္သူက "ကြန္ျပဴတာဆိုတာ မိန္းမမွ မိန္းမအစစ္ကြ။ သူတို႔အတြက္ ဆက္စပ္ပစၥည္းေတြ ၀ယ္ေပးရတာကိုက လစာတစ္၀က္ေလာက္ ကုန္တယ္။ ဒါေလာက္ လုပ္ေပးတာေတာင္ အေသးဆံုးအျပစ္ကေလးကို တစ္ခ်ိန္မွာသံုးဖို႔ သူတို႔ရဲ႔ ေရရွည္မွတ္ဥာဏ္ထဲမွာ မွတ္ထားလိုက္ေသးတယ္"
"မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က အထီးမွ အထီးပါေတာ္။ သူတို႔ရဲ႕ ဂရုစိုက္မွဳကိုရဖို႔ရာ သူတို႔ကို 'အြန္' လုပ္ေပးရေသးတယ္။ အြန္ လုပ္ၿပီးတာနဲ႔ သူတို႔အေၾကာင္းကို ခ်က္ခ်င္း သိရေတာ့တာပဲ။ နည္းနည္းေလးသာ အခ်ိန္ေစာင့္ၿပီးမွ ၀ယ္လိုက္ရရင္ အမ်ားၾကီးပိုေကာင္းတဲ့ ေမာ္ဒယ္ကို ရႏိုင္တယ္ဆိုတာေလ"
ေရးရခက္ၾကီး
ခရစၥကို ေက်ာင္းက ကေလးေမြးစားျခင္းအေၾကာင္းစာစီစာကံုး ေရးခိုင္းလိုက္သည္။ သို႔ႏွင့္ သူက သူ႔မိဘမ်ားကို ေမးသည္။
"ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လိုေမြးလာတာလဲ"
သူ႔အေမက ေျဖသည္။
"ဒီလိုသားရဲ႕။ မင္းကို ငါတို႔ဆီ ငွက္ၾကီး၀န္ပိုက ယူလာေပးခဲ့တာ"
"အိုး... ဒါဆို အေဖနဲ႔အေမတို႔ ဘယ္လိုေမြးလာတာလဲ"
"ဘိုးဘိုးနဲ႔ဘြားဘြားက်ေတာ့ေရာ"
သူ႔အေမက ကုလားထိုင္တြင္ ဟိုဘက္သည္ဘက္လွည့္ရင္း ေျဖသည္။
"သူတို႔ကိုလည္း ငွက္ၾကီး၀န္ပိုပဲ ယူလာခဲ့တာကြဲ႕"
သို႔ျဖင့္ ခရစၥက သူ႔စာစီစာကံုးကို ဤသို႔ စဖြင့္သည္။
"ကြ်န္ေတာ္၏ မိသားစုသည္ မ်ိဳးဆက္သံုးဆက္တိုင္ေအာင္ သဘာ၀အတိုင္း ေမြးဖြားျခင္းမဟုတ္ခဲ့ၾက၍ ေရးျပရန္ အေတာ္ခက္ေနပါသည္"
အေယာင္မွားလိုက္ပံုက
တစ္ေန႔ ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းတစ္ဦးက သူေဆးခန္းသြားေန၍ ယေန႔အလုပ္မလာႏိုင္ေၾကာင္း ပိုင္ရွင္ထံအေရးေပၚခြင့္တိုင္သည္။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ နားႏွစ္ဖက္ကို ပတ္တီးစည္းၿပီး ရံုးတက္လာရာ ပိုင္ရွင္က...
ေဘာ့စ္။ ။ ေဟ့... မေန႔က ေမာင္ရင္ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။
၀န္ထမ္း။ ။ ဒီလိုပါဆရာ... မေန႔က ရံုးခ်ိန္နီးေနလို႔... မီးပူအေလာတၾကီးတိုက္ေနတုန္း ရုတ္တရက္ ဖုန္းက ေကာက္ကာငင္ကာျမည္လာတာ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေယာင္ၿပီး မီးပူကို ဖုန္းအမွတ္နဲ႔ နားရြက္ကို ကပ္လိုက္မိလို႔ဆရာ။
ေဘာ့စ္။ ။ ေၾသာ္... ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ... ဒါနဲ႔... ေနာက္နားတစ္ဖက္က်ေတာ့ေရာ... ဘယ္လိုျဖစ္သြားရတာလဲ။
၀န္ထမ္း။ ။ အဲဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း နားေလာင္သြားၿပီဟ... ဆရာ၀န္ေခၚမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ေဆးခန္းကို ဖုန္းဆက္ဖို႔ ဖုန္းေကာက္ကိုင္လိုက္တာ...။
ေဘာ့စ္။ ။ အဲဒီေတာ့...။
၀န္ထမ္း။ ။ အဲဒါလည္း ဖုန္းမဟုတ္ဘဲ မီးပူပဲျဖစ္သြားလို႔ပါဆရာ။
