သူတို႔အလွည့္ကဘယ္ေတာ့လဲ?

၂၁-၂-၂၀၀၇ ရက္ေန႔ထုတ္ Health Digest Journal အတြဲ (၄) အမွတ္(၂၂) မွေဒါက္တာအယ္ဒီတာ ဆိုတဲ့က႑မွာ လူနာရွင္တစ္ဦးေရးထားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုပါ။

ေမာင္စူးရွ(မႏၱေလးၿမိဳ႕။) “ကြ်န္ေတာ္ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကိုတင္ျပခြင္႔ျပဳပါ။ ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ႔ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် ထိခိုက္နစ္နာေစလိုတဲ့ဆႏၵ မရွိပါဘူးခင္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ့္ေရးသားခ်က္ထဲမွာ အမွားအယြင္းတစ္စံုတစ္ရာပါရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ပါခင္ဗ်ာ။ ပညာထူးခြ်န္ထက္ျမက္တဲ့ အသက္(၃၀)ေတာင္မျပည့္ေသးေသာ လူငယ္ေလးတစ္ဦးရဲ႕ျဖစ္ရပ္ပါ။ သူဟာ အထက္လွန္ေအာက္ေလွ်ာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕မွ အထူးကုေဆးတိုက္ႀကီးတစ္ခုသို႔ တက္ေရာက္ေဆးကုသခဲ့တဲ့ လူနာတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ သူဟာ အဲဒီေဆးတိုက္ႀကီးမွာ ေဆးကုသၿပီး(၄)ရက္ခန္႔အၾကာမွာေသဆံုးခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ကို ဆီး၊၀မ္း၊ေသြး၊သလိပ္ ဓါတ္မွန္ အစစအရာရာ စမ္းသပ္စစ္ေဆးခဲ့ေသာ္လည္း အေျဖရွာမေတြ႕ခဲ့ပါခင္ဗ်ာ။ ဘာေရာဂါျဖစ္တယ္လို႔ အမည္မတတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။ လူနာမွာလည္း အိပ္ရာထဲတြင္ ေခြေခါက္လဲေနေသာ လူနာပံုမေပါက္ခဲ့ပါ။ သန္သန္စြမ္းစြမ္းရွိခဲ့ေသာသူျဖစ္တယ္။ အထူးကုေဆးခန္းတြင္မေသဆံုးခင္ တစ္မနက္လံုးနာက်င္စြာ ေ၀ဒနာခံစားေနရ၍ ဆရာ၀န္အားတေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေခၚေနသံကို ကြ်န္ေတာ္မ်က္ျမင္ ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ရ၍ မ်က္ရည္ပင္က်ခဲ့ရပါသည္။ လူနာမွာဆီးမသြားႏိုင္သျဖင့္ ၀မ္းဗိုက္ေအာက္ပိုင္းတြင္ အပ္ႏွင့္ေဖာက္ေပးခဲ့ပါသည္။ ထိုေန႔မနက္အေစာက ေဖာက္ေပးခဲ့ၿပီးေနာက္ နံနက္(၁၀)နာရီ(၄၅)မိနစ္တြင္ ေသဆုံုးသြားတဲ့ လူငယ္ေလးကိုယ္တိုင္ကလည္းေကာင္း၊ သူ၏မိသားစု၀င္ေဆြမ်ိဳးမ်ားက လည္းေကာင္း ဆီးေဖာက္ေပးေသာတာ၀န္ခံဆရာ၀န္ကို ေခၚေပးရန္ အႀကိမ္ႀကိမ္အတန္တန္ေျပာဆိုခဲ့ရာ အခ်ိန္(၃)နာရီခန္႔ၾကာခဲ့ပါသည္။ လူငယ္ေလးမေသဆံုးမီအခ်ိန္မွာ သူနာျပဳဆရာမေလးတစ္ဦးသာရွိပါသည္။ ေသဆံုးသြားၿပီးေနာက္(၁၀)မိနစ္ခန္႔အၾကာတြင္ ေဆးရံုတက္ခ၊ အခန္းခ၊ ေဆးဖိုး၊ ဆရာ၀န္စမ္းသပ္စစ္ေဆးခ စာရင္းစာရြက္လာၿပီး ေငြရွင္းခိုင္းပါသည္။ ဆရာ၀န္ႀကီးအားေခၚခိုင္းရာ"အခုလာေတာ့မယ္"၊ "ခဏေနရင္လာမယ္
၊ "ေတာ္ၾကာမွလာမယ္" ဆိုၿပီး လံုး၀မလာေတာ့ပါ။ လာေတာ့လည္း ေငြရွင္းစာရင္းစာရြက္ေတာ့ လာပါသည္။ အဲဒီလုိ အထူးကုေဆးခန္းႀကီးကဘယ္လိုကုေပးမယ္၊ ဘယ္လုိေရာဂါရွာေဖြေပးမယ္ စသည္ျဖင့္ ေၾကာ္ျငာၿပီး အထူးကုဆရာ၀န္ႀကီးမ်ား၏ နာမည္မ်ားတန္းစီၿပီး အျပည့္အက်ပ္ေရးထားကာ ေၾကာ္ျငာေသာအထူးကုေဆးခန္းကို ကန္ေတာ့ပါရဲ႕ "……….ျပ၊ ဆန္ေတာင္း"ဆိုတဲ့စကားပံုလိုျဖစ္ေနသလားလို႔ထင္မိပါေၾကာင္း ေလးစားစြာျဖင့္တင္ျပအပ္ပါသည္ခင္ဗ်ာ။”

ေဒါက္တာအယ္ဒီတာ“ကိုစူးရွစာထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားခ်က္အရလူနာသည္ အထက္လွန္ေအာက္ေလွ်ာျဖစ္ခဲ့သည္ဆိုသျဖင့္ အရည္ႏွင့္ဓါတ္ဆား ခန္းေျခာက္ၿပီး Irreversible Shock ျဖစ္ကာ ေက်ာက္ကပ္ထိခိုက္ပ်က္စီး(Acute Renal Failure)ၿပီးေသဆံုးခဲ့ရသည္ဟုယူဆရပါသည္။ ကုသမႈပိုင္းမွာေတာ့ အထူးကုေဆးခန္းႀကီး ျဖစ္တာမို႔ ျပည့္စံုေအာင္ကုသေပးမွာျဖစ္ပါသည္။ ေရာဂါရာဇ၀င္လည္း ျပည့္ျပည့္စံုစံုမသိရ။ စမ္းသပ္ၾကည့္ရႈျခင္း မရွိရတဲ့အတြက္ ခန္႔မွန္းေျပာဆိုရျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္(၃)နာရီအခ်ိန္ၾကာသည့္တိုင္ လူနာႏွင့္လူနာရွင္မ်ား ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးျဖင့္ ေစာင့္စားေနခဲ့သည့္တိုင္ သူတို႔အားကိုးေသာ ဆရာ၀န္က ေရာက္မလာျခင္းဆိုသည္ကေတာ့ အရုပ္ဆိုးလွပါသည္။”

ဒီလိုအျဖစ္ပ်က္ေတြဟာ တကယ္ပဲျဖစ္ပ်က္ေနတာပါ၊ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ကိုယ္ေတြ႕ မို႔ပါ။

ယၡဳေခတ္ေဆးခန္းႀကီးအခ်ိဳ႕သည္ လူနာထံမွရမည့္ေငြသာ အဓိက၊ လူနာ၏ အသက္သည္ သာမညျဖစ္ေနပါသည္။ စီးပြားေရးဆန္လြန္းေနပါသည္။ လူ႕ေလာက၌ အမြန္ျမတ္ဆံုးေသာ အလုပ္ကို မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္လုပ္သင့္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ညီ ၀မ္းကြဲတစ္ေယာက္ဟာလည္း ဒီလိုအထူးကုေဆးခန္းႀကီးမ်ားရဲ႕၀န္ေဆာင္မႈ႕ညမ့္ဖ်င္းမႈ႕ေၾကာင့္ တက္သစ္စလူငယ္ေလးတစ္ဦးဟာ အၫႊန္႔တလူလူရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာဘဲ လူ႔ေလာကကို ေက်ာခိုင္းစြန္႔ခြာသြားခဲ့ရတယ္ဗ်ာ။ သူဆံုးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ first-year ေျဖၿပီး အသက္က ၁၈ ႏွစ္ ျပည့္ခါနီးဘဲရွိေသးတယ္ဗ်ာ။မွတ္မိေသးတယ္ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ့္ညီ၀မ္းကြဲဆံုးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ရတနာပံုတကၠသိုလ္သြားၿပီး အမိန္႔ျပန္စာသြားယူေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ညီ first-year ေအာင္တယ္ဆိုတာသိလိုက္ေတာ့ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ဗ်ာ၊ ေဒါသလည္းျဖစ္မိတယ္၊ဒါေပမယ့္ဗ်ာ ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ အားလံုးကၿပီးသြားၿပီဘဲ ကြ်န္ေတာ့္ညီခမ်ာ သူစာေမးပြဲေအာင္တာေတာင္သိမသြားရွာရဘူးဗ်ာ၊ ကြ်န္ေတာ့္ညီက တစ္ဦးတည္းေသာသားဆိုေတာ့ ဦးေလးနဲ႔အေဒၚဆို အရူးတစ္ပိုင္းကိုျဖစ္လို႔ဗ်ာ။